İlaç Kokulu Yazılar

Hastanelerin kendilerine has bir kokusu vardır, en modernlerinde dahi bu kokuyu duyarsınız, aslında terlik, şampuan, deniz yatağı gibi  malzemeler satılmazdan önce eczaneler de böyle kokardı, hafif tendürdiyot, biraz sülfat, az biraz da kolonya karışımı bir koku... Küçüklüğümde bu koku belleğime hep ağrı, korku, beyaz gömlek, saygı gibi karmakarışık duygularla birlikte yer etmişti, gel zaman git zaman bu kokular içinde ömrümün büyük bir kısmını, otuz küsur yılımı geçirdim. Bu süre içinde yazdığım tıbbi veya tıp dışı yazılarıma işte hep bu koku sinmiştir. Bu yüzden yazdıklarım ilaç kokuludurlar.

Tıp bir sanat kabul edilir Hipokrat’tan bu yana, hal böyle olunca hekim de bir sanatçı olmalı, ancak gelin görün ki çağımızda bunca gelişmeye karşın, tıbbın sanat olduğu gerçeği bir aforizma olarak kalmıştır. Klasikleşmiş pek katılmadığım bir  söylem vardır “tıbbiyeden herşey çıkar, arada bir de doktor çıkar” diye... İşte tam da bu noktada yanlış başlamaktadır aslında ! Her doktorun sanatçı olması veya sanatla uğraşması gerekmez ki, hekim sanatçı duyarlılığında olmalı, tamam, ama sanatçı olmak zorunda değil ki !

hastam ve dostum şair Arif Damar  ile ameliyatı sonrası "MUTLU"yuz (2003)

Ülkemizdeki tıp eğitiminde sanatla ilgili bir ders veya uygulama yoktur,  Avrupa ve Amerika’da kısıtlı sayıdaki tıp fakültesinin ders programlarında on yılı aşkın bir süredir “tıp ve sanat” dersleri verilmektedir, ancak şu an için sayıca idealin çok uzağındadırlar.Tıbbı sanat olarak kabul ediyorsunuz ancak sanat içindeki  tıp olgusunu görmezden geliyorsunuz, kocaman bir çelişki !!!

Plastik ve görsel sanatları bir tarafa koyalım, edebiyatta  Peyami Safa’dan Nazım Hikmet’e, Thomas More’dan Susan Sontag’a kadar  "edebiyatta tıp" kavramı,  hasta-hastalık-hekim üçgeninde o kadar geniş yer almıştır ki, böyle zengin bir edebiyat kaynağını değerlendirmemek hazindir.

68 şairin hastane koridoru, ilaç ve hasta odası kokan şiirlerini Türk Tabibler Birliği’nin eğitim serisinde 2003’te yayınlanan  ''Çağdaş Türk Tıp Şiirleri'' adlı kitapta bir araya getirdim. Kitabımın önsözünde ''Hekimlikteki ustalık, hastasını veya kendinden yardım isteyen insanların duygu ve düşüncelerini, acılarını ve beklentilerini anladığı ölçüde o hekimde anlam kazanır. Bunun için hekim duyarlı olmalıdır, bu duyarlılığa giden en sağlam yollardan birisi edebiyat, en kestirmesi de 'şiir'dir. Aslında 'tıp' da, 'şiir' de birer sanat değil midir?  Her ikisinde de duygu, deneyim,  sezgi, düşünce, beceri ve birikim yok mudur?'' demiştim.

Bir ders kitabı niteliğindeki bu çalışmamdan sonra “her dersime kitaptan 3-5 satır alıntı yaparak başlıyorum” diyen eğitimciler  veya “gece yatarken bir-iki tanesini okuyup ezberlemeye çalışıyorum, günün yorgunluğu gidiyor, huzurla uykuya geçiyorum” diyen meslekdaşlarım beni yüreklendirdiler Bu itici güçle ilaç kokulu yazılarımın ilk bölümüyle  ilaç kokulu bir kitap yazdım. Bunu diğer deneme kitaplarım izledi, bir üçleme düşündüm, yüksek ateşli ve dolgun nabızlı yazıları içeren iki kitap daha yazdım. Ancak itiraf etmeliyim ki, hayal kırıklığı yaşadım, kitaplar kitapçı raflarında yer almadı, tanıtım için müthiş bir para istendi, kısaca kitap okuyucuya ulaşamadı, veya bu benim tesellim, belki de okuyucu yoktu !

örnek aldığım insan, "araştırmacı şair" ve yazar, can dost Sunay Akın ile

Bir hekim tıp sanatını uygularken ulaşılması en kolay olan edebiyat başta olmak üzere tüm sanat dallarına zaman ayırmalı, mesleki pratiğine bu sanat eserlerinden katacağı birikimlerle tıp sanatı uygulayıcısı olmanın hakkını vermelidir. Eğer hekim olmak isteniyorsa, bu bir zorunluluktur, yoksa tıp fakültesi diplomalı tıp doktoru olunur, hekim değil....

Saptayabildiğim kadarıyla ülkemizdeki hekim yazarlar :

Cenap Şehabettin  - öykü, roman, şiir

Hüseyin Suat Yalçın – şiir
Ceyhun Atıf Kansu (çocuk ) – şiir
Hidayet Sayın – tiyatro oyun
Behçet Aysan (psikiyatri ) –şiir
Kaan Aslanoğlu  (psikiyatri) – roman
Kriton Dinçmen  (psikiyatri )  - öykü, şiir, anlatı
Selçuk Erez  (kadın-doğum ) -öykü, düz yazı
Tarık Minkari (cerrahi ) – gezi, anı
Erdal Atabek  (iç hastalıkları) – düzyazı, deneme
Engin Gençtan (psikiyatri) –roman
Cem Mumcu (psikiyatri) – öykü, roman
Ahmet  Erözenci  (ürolog) – öykü
Mustafa Şerif Onaran  (cerrah) – deneme, şiir, öykü
Gülseren Engin (patolog) – öykü
Tolga Gürsoy  -inceleme, araştırma, öykü
Hüsrev  Hatemi  (iç hastalıkları) -şiir, düzyazı
Çağatay Güler (halk sağlığı) –şiir, mizah
Altay Martı (radyoterapi) – taşlama, mizah, öykü
Hüsnü Göksel (cerrahi) – öykü, şiir
Nadir Paksoy (patolog) –gezi, anı
Faik Çelik  (cerrahi) – deneme, inceleme, seçki